فرورفتن ناخن در گوشت پا چه مشکلاتی دارد؟

فرورفتن ناخن در گوشت پا تجربه دردناکی است که ممکن است حداقل یکبار برای همه اتفاق افتاده باشد. این حسی است که می‌تواند یک‌قدم معمولی را به یک شاهکار آکروباتیک و یکقدم آرام را به رقصی از ناراحتی تبدیل کند. این موضوع یک موضوع ساده و فقط برخورد پوست و ناخن است،اما واقعیت بسیار پیچیده‌تر است. در زیر سطح، بسیاری از عوامل برخی، آناتومیکی، برخی از محیط‌زیست،که برای ایجاد این تجربه عجیب‌وغریب همگرا هستند، نهفته است. ناخن در گوشت پا اگر به‌موقع و به‌درستی در کلینیک جراحی ناخن پا درمان نشود می‌تواند باعث عفونت و صدمه دیدن عضلات، استخوان‌ها و تاندون‌های پا شود.
 
فرورفتن ناخن در گوشت پا چه مشکلاتی دارد؟
 

فرورفتن ناخن در گوشت پا چیست؟

فرورفتن ناخن در گوشت پا می‌تواند یک تجربه بسیار دردناک باشد. اگرچه ممکن است یک آسیب جزئی به نظر برسد، اما مراقبت از آن به‌درستی برای جلوگیری از عوارض احتمالی مهم است. زخم ناخن درگوشت پا می‌تواند باعث شود خاک، باکتری‌ها و سایر آلاینده‌ها را در اعماق بافت و به طور بالقوه به استخوان نفوذ کند.
اگر به‌درستی درمان نشود، زخم می‌تواند آلوده شود یا منجر به مشکلات دیگر شود. انجام سریع اقدامات مناسب می‌تواند به جلوگیری از مشکلات طولانی‌مدت کمک کند.
زخم ناخن درگوشت پا اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که ناخن به‌صورت غیرطبیعی رشد کند یا بافت اطراف آن به دلایلی مانند کفش نامناسب یا گاهی ژنتیک به ناخن فشار وارد کنند. 
پا دارای انتهای عصبی زیادی است، بنابراین یک شیء خارجی وارد شده باعث درد فوری می‌شود. این شدت بستگی به این دارد که چقدر عمیق نفوذ می‌کند و چه ساختارهایی در آن دخیل است. ناخن در قسمت پایین یا طرف پا فقط ممکن است پوست را سوراخ کند و آسیب جدی وارد نکند.
بااین‌حال، ناخنی که عمیق‌تر می‌شود می‌تواند به اعصاب، رگ‌های خونی یا استخوان برخورد کند. این امر نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
ناخن‌ها و سایر اشیا تیز که به سمت پا رانده می‌شوند، می‌توانند باکتری‌هایی مانند استافیلوکوک، استرپتوکوک، E. coli و دیگر میکروب‌ها را وارد بدن کنند. این‌ها می‌تواند منجر به عفونت شود که می‌تواند در موارد شدید به بافت اطراف، استخوان‌ها یا جریان خون گسترش یابد. 
علائم عفونت شامل افزایش درد، تورم، قرمزی و آبسه در اطراف زخم است. افراد دارای شرایط پزشکی خاص، مانند دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری‌های خودایمنی در معرض خطر بیشتری برای زخم‌های پا قرار دارند.
علاوه بر خطر عفونت، ناخن در گوشت پا می‌تواند باعث آسیب به ساختارهای داخلی شود. این ممکن است اعصاب را قطع یا زخمی کند و منجر به بی‌حسی یا سوزن‌سوزن‌شدن شود. اگر یک رگ خونی بزرگ سوراخ شود، خونریزی قابل‌توجهی می‌تواند رخ دهد. زخم‌های پا این امکان را دارند که استخوان‌های کوچک را بشکنند یا در مفاصل قرار بگیرند. در صورت عدم برخورد مناسب، هر یک از این سناریوها می‌تواند منجر به عوارض طولانی‌مدت شود.
دریافت کمک سریع پزشکی هنگام مواجهه با ناخن در گوشت پا بسیار مهم است. تلاش برای ازبین‌بردن آن در خانه اغلب باعث آسیب‌دیدگی می‌شود. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی از ابزارهای مناسب و آموزش‌هایی برای خارج‌کردن  اشیا خارجی بادقت برای جلوگیری از آسیب بیشتر بافت استفاده می‌کنند. 
آنها منطقه را بی حس می‌کنند، زخم را کاملاً ضدعفونی می‌کنند، برای بقایای باقیمانده جسم خارجی ارزیابی می‌کنند و زخم را می‌بندند تا بهبودی کامل حاصل شود. آنتی‌بیوتیک‌های مناسب ممکن است برای جلوگیری از عفونت تجویز شود. تست کزاز نیز معمولاً انجام می‌شوند.
پیگیری پزشک در روزهای پس از درمان اولیه نیز مهم است. آنها علائم عفونت را بررسی می‌کنند و وضعیت ساختارهای داخلی را رصد می‌کنند. تست‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا MRI ممکن است توصیه شود تا نگاه دقیق‌تری به پا داشته باشند. 
در صورت درگیری اعصاب، ماهیچه‌ها، تاندون‌ها یا استخوان‌ها، گاهی اوقات فیزیوتراپی لازم است. افرادی که این مشکل را تجربه می‌کنند باید نسبت به عوارض آگاه شده و در صورت بروز مشکلات آماده مراقبت‌های اضافی باشند.
با درمان فوری مناسب و مراقبت‌های پیگیری، بیشتر افراد به طور کامل بهبود می‌یابند. بااین‌حال، این یک تجربه دردناک است که باید به بهترین وجه از آن اجتناب شود. پوشیدن کفش مناسب در همه زمان‌ها، تمیزکردن فضاهای به‌هم‌ریخته و قدم‌زدن بااحتیاط در مناطق ناآشنا می‌تواند به جلوگیری از زخم‌های تصادفی کمک کند. 
آگاهی از خطرات احتمالی زیر پا و انجام اقدامات پیشگیرانه برای ایمن ماندن مهم است. اگر ناخن در گوشت پا فروبرود، تسریع در انجام مراقبت پزشکی بهترین فرصت را برای نتیجه خوب ارائه می‌دهد.
 

زخم‌های ناخن در گوشت پا

تعداد کمی از ناراحتی‌ها می‌توانند به‌اندازه احساس ناخنی که در گوشته پا فرورفته است، آزاردهنده و دردناک باشد. این پدیده ناراحت‌کننده اغلب توسط بسیاری تجربه می‌شود و باعث پریشانی و جلوگیری از فعالیت‌های روزانه می‌شود. 
درحالی‌که ممکن است مسئله ساده به نظر برسد، عوامل مختلفی دراین‌رابطه وجود دارد که در به‌وجودآمدن این ناراحتی کمک می‌کنند. بیایید به دلایلی که چرا ناخن‌ها ممکن است در گوشته پاها فروبروند را بررسی کنیم و راه‌حل‌های بالقوه را کشف کنیم.
  • ♦ کفش‌های نامناسب:
یکی از مقصرهای اصلی فرورفتن ناخن  گوشت پا  ، کفش‌های نامناسب است. کفش‌هایی که خیلی تنگ، باریک و کوچک‌تر یا حتی بزرگ‌تر از سایز پا هستند می‌توانند منجر به فشار روی انگشتان پا شوند و احتمال فرورفتن ناخن‌ها به پوست اطراف را افزایش دهند. باگذشت زمان، فشار مداوم می‌تواند باعث شود ناخن‌ها به طور غیرطبیعی رشد کنند، شکل منحنی به خود گرفته و در گوشته پا فروبروند.
  • ♦  رشد اشتباه ناخن:
ناخن‌های بد رشدیافته هنگامی اتفاق می‌افتد که لبه‌های ناخن به پوست اطراف رشد می‌کنند و باعث درد، قرمزی و تورم می‌شوند. آنها اغلب ناشی از پیرایش نادرست ناخن، کفش‌های تنگ یا ضربه  به انگشتان پا هستند. ناخن‌های بدشکل می‌توانند در گوشت فروبروند و در صورت عدم درمان منجر به ناراحتی و حتی عفونت شوند.
  • ♦  عفونت‌های قارچی:
عفونت‌های قارچی مانند پای ورزشکار می‌تواند باعث شود پوست اطراف ناخن‌ها ملتهب، متورم و مستعد شکستن شود. با پیشرفت عفونت، ناخن‌ها ممکن است ضخیم‌تر شوند و شکل‌های نامنظم ایجاد کنند و باعث می‌شود آنها بیشتر به گوشت پاها فروبروند.
  • ♦ ضربه و آسیب:
ضربه جسمی به انگشتان پا، مانند برخورد با لبه میز یا دیوار و همچنین افتادن اجسام سنگین بر روی پا، می‌تواند به بستر ناخن آسیب برساند و منجر به رشد نامنظم ناخن شود. این امر می‌تواند منجر به رشد ناخن‌ها در جهاتی شود که باعث شود آنها به پوست اطراف فشار آورده و باعث درد و ناراحتی شود.
  •  ♦ بیماری‌های زمینه‌ای:
برخی از شرایط پزشکی مانند دیابت، نوروپاتی محیطی و مسائل عروقی می‌تواند بر گردش خون و عملکرد عصب در پاها تأثیر بگذارد. ناخن‌ها به دلیل کاهش احساس و جریان خون ضعیف ممکن است در گوشت فروبروند که این امر باعث می‌شود تشخیص ناراحتی و رفع سریع مسئله برای این افراد سخت‌تر شود.
  • ♦  عوامل ژنتیکی:
ژنتیک می‌تواند در تعیین شکل و ساختار ناخن‌ها نقش داشته باشد. برخی از افراد ممکن است به طور طبیعی ناخن‌های خمیده یا ضخیم داشته باشند که بدون توجه به انتخاب کفش، مستعد ابتلا به فرورفتن ناخن در گوشت پا هستند.
  • ♦  مراقبت نادرست ناخن:
پیرایش ناخن‌ها  به‌صورت خیلی کوتاه یا تیزکردن گوشه‌ها می‌تواند ناخن‌ها را به رشد در پوست اطراف ترغیب کند. مراقبت مناسب از ناخن شامل برش ناخن‌ها به‌صورت مستقیم و گرفتن گوشه ناخن می‌تواند در جلوگیری از این عارضه کمک‌کننده باشند.
  • ♦ رطوبت بیش از حد:
قرارگرفتن در معرض مداوم رطوبت، به‌ویژه بین انگشتان پا، می‌تواند پوست و ناخن‌ها را تضعیف کند و آنها را مستعد آسیب و رشد نامنظم می‌کند. به‌مرورزمان این می‌تواند منجر به فرورفتن ناخن‌ها در گوشته پا شود.
در پایان، فرورفتن ناخن در گوشت پا می‌تواند ناشی از ترکیبی از عوامل از جمله انتخاب کفش، شیوه‌های مراقبت از ناخن، ژنتیک، شرایط پزشکی و موارد دیگر باشد. توجه به مراقبت مناسب از ناخن، انتخاب کفش مناسب و پرداختن به هرگونه ناراحتی سریع می‌تواند به جلوگیری و کاهش ناراحتی در ارتباط با ناخن‌هایی که در گوشته پاها فرومی‌روند، کمک کند.
 

انواع زخم‌های ناخن در گوشت پا

  • ♦ زخم سطحی - فقط لایه بالایی از پوست را درگیر می‌کند.
  • ♦ زخم جزئی - عمیق‌تر و به درم، چربی و رباط‌ها نفوذ می‌کند
  • ♦ زخم کامل - کاملاً در پا فرومی‌رود، ممکن است از طرف دیگر بیرون بزند
  • ♦ زخم شدید - به تاندون، استخوان، مفصل، رگ خونی نفوذ می‌کند

علائم:

  • ♦ درد شدید هنگام قدم‌زدن
  • ♦ خونریزی، بسته به ساختارهای درگیر ممکن است جزئی یا شدید باشد
  • ♦ تغییر رنگ پوست یا تاول در اطراف محل سوراخ
  • ♦ بی‌حسی، سوزن‌سوزن‌شدن اگر عصبی درگیر شود
  • ♦ اگر تاندون یا رباط بریده شود، عدم توانایی پیاده‌روی به طور عادی
  • ♦ ناخن/شیء قابل‌مشاهده در پا
  • ♦ بعد از برداشتن قسمت بیرونی، ناخن در گوشت پا هنوز احساس می‌شود.
  • ♦ علائم عفونت - تورم، قرمزی، گرما، چرک، تب
انواع زخم‌های ناخن در گوشت پا

عوارض بالقوه ناخن در گوشت پا

  • ♦ عفونت
  • ♦ سلولیت، گسترش عفونت پوست
  • ♦ آبسه در محل زخم
  • ♦ استئومیلیت، عفونت استخوان
  • ♦ تاندونیت، عفونت در غلاف تاندون
  • ♦ سپسیس، عفونت در سطح بدن و در جریان خون
  • ♦ آسیب عصبی
  • ♦ بی‌حسی، ضعف پا
  • ♦ نوروما، بافت اسکار در اطراف عصب
  • ♦ فلج عصبی
  • ♦ آسیب تاندون / رباط
  • ♦ ازدست‌دادن قدرت، عملکرد پا
  • ♦ پارگی تاندون یا رباط
  • ♦ بی‌ثباتی مزمن، آرتروز
  • ♦ آسیب استخوان
  • ♦ شکستگی
  • ♦ آمبولی، قطعه استخوان مرده
  • ♦ تأخیر در بهبودی، عدم وجود استخوان شکسته
  • ♦ آسیب عروقی
  • ♦ خونریزی
  • ♦ ازدست‌دادن گردش خون به بخشی از پا
  • ♦ آنوریسم، اتساع غیرطبیعی شریان
  • ♦ آسیب بافتی نرم
  • ♦ نکروز، مرگ پوست، چربی، عضله
  • ♦ تأخیر در بهبود زخم
  • ♦ عملکرد محدودکننده بافت اسکار
  • ♦ واکنش بدن به جسم خارجی
  • ♦ التهاب و درد مداوم
  • ♦ گرانولوم، بافت ملتهب در اطراف شیء خارجی
  • ♦ برای ازبین‌بردن قطعات به جراحی اضافی نیاز دارید
  • ♦ مناطق پرخطر پا
  • ♦ پلانتار (پایین)
  • ♦ پاشنه - پد چربی، رگ، اعصاب
  • ♦ قوزک - تاندون‌ها، رباط‌ها، اعصاب
  • ♦ پنجه پا – استخوان¬ها، مفاصل، اعصاب
  • ♦ پشتی (بالا)
  • ♦ استخوان، مفاصل، تاندون‌ها
  • ♦ فضاهای بین انگشتان - اعصاب، رگ‌ها
  • ♦ جانبی - استخوان‌ها، اعصاب
  • ♦ داخلی - استخوان، اعصاب، تاندون‌ها
 

درمان بلافاصله پس از آسیب ناخن در گوشت پا

  • ♦ خارج‌کردن دقیق ناخن یا جسم فرورفته در پا:
سعی نکنید خودتان ناخن را خارج کنید.
ابتدا محل فرورفتن ناخن گوشت پا را بی حس کرده سپس اقدام به خارج‌کردن آن بکنید.
  • ♦ تمیزکردن محل زخم:
شستن با مواد ضدعفونی‌کننده مانند بتادین یا حداقل آب تمیز برای به‌حداقل‌رساندن احتمال عفونت.
حذف قسمت‌های آسیب‌دیده یا بیرون‌زده پوست یا ناخن مانند بافت مرده پوست اطراف ناخن.
  • ♦ ارزیابی عمق و  درگیری اندام‌ها و ساختارهای مهم:
بااحتیاط محل زخم را بررسی کنید تا ببینید چه مقدار از پا و انگشتان درگیر هستند یا صدمه دیده‌اند.
در صورت نیاز تست‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس انجام شود.
  • ♦ بستن زخم:
بخیه‌ها، منگنه پزشکی یا چسب‌زخم روش‌هایی هستند که بسته به نوع زخم و درمان انجام شده ممکن است توصیه شود.
جاانداختن تاندون‌ها، لیگامنت‌ها و مفاصل در صورت درگیری آنها بسیار مهم است.
  • ♦ داروها:
در صورت نیاز آنتی‌بیوتیک (بهتر است در استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها زیاده‌روی نکنید و فقط درصورتی‌که دچار عفونت شدید و با صلاح دید پزشک اقدام به مصرف این دارو‌ها بکنید.).
واکسیناسیون کزاز.
مسکن‌ها.
  • ♦ ارتفاع و استراحت:
پا را بالاتر از سطح قلب نگه دارید.
از تحمل وزن در هنگام بهبودی جلوگیری می‌کند.
 

مراقبت‌های پس از درمان ناخن در گوشت پا

نظارت بر عفونت.
قرمزی، تورم، چرک را بررسی کنید.
پانسمان و زخم تمیز را تغییر دهید.
ممکن است به آنتی‌بیوتیک IV نیاز داشته باشد.
تصویربرداری را تکرار کنید.
اشعه ایکس، سی‌تی‌اسکن، MRI برای ارزیابی مجدد آسیب.
جراحی دبریدمان (حذف بافت آسیب‌دیده یا مرده).
هر بافت نکروتیک را از بین می‌برد.
برای درمان عفونت، باید با ازبین‌بردن هرگونه چرک یا خاک، زخم را کاملاً تمیز کنید و سپس آن را با یک محلول ضدعفونی‌کننده برای کمک به روند بهبودی بشویید.
فیزیوتراپی.
به شما کمک می‌کند تا استحکام و دامنه حرکت را بازیابی کنید.
به شما کمک می‌کند مشکلات عصبی مداوم را درمان کنید.
ارجاع به متخصص.
به متخصصان پزشکی، ارتوپدی و بیماری عفونی مراجعه کنید.
 

جلوگیری از فرورفتن ناخن در گوشت پا

کفش کار یا کفش محافظ بپوشید.
از چکمه‌ها و کفش‌های مخصوص کار و محافظ دار استفاده کنید یا کفش‌های جلوباز که انگشتان پا را هنگام کار یا پیاده‌روی تحت‌فشار قرار نمی‌دهند بپوشید.
اجسام سنگین یا براده‌های تیز را تمیز کنید.
ناخن‌های بلند یا بدشکل را بگیرید.
تخته‌ها و کاشی‌ها را از سر راه بردارید.
ضایعات شیشه‌ای، فلزی را دور بیندازید.
در مناطق ناآشنا بااحتیاط قدم بردارید.
اگر پابرهنه هستید بیشتر احتیاط کنید.
در ساحل دریا کفش‌های مخصوص بپوشید.
در صورت ابتلا به دیابت قند خون را کنترل کنید.
مراقبت‌های پزشکی منظم انجام دهید.
برای زخم‌ها روزانه، پا را بررسی کنید.
نتایج بلندمدت زخم ناخن در گوشت پا.
بیشتر زخم‌ها بدون عوارض با درمان مناسب بهبود می‌یابند.
ممکن است درد موقت، لنگی و تورم داشته باشید.
برخی از آسیب‌های عصبی می‌تواند طولانی‌مدت باقی بماند.
درصورتی‌که تاندون، رباط، استخوان مجروح شود خطر جدی‌تر می‌شود.
خطر بیشتر در بیماران مبتلا به دیابت یا گردش خون ضعیف.
از عفونت جلوگیری کنید و به‌سرعت مراقبت‌های پزشکی را برای بهترین پیش‌آگهی انجام دهید.
 

رفتن ناخن در گوشت پا نوزاد

رشد نامناسب ناخن و فرورفتن ناخن در گوشت پا می‌تواند از همان دوران نوزادی مشکل‌آفرین باشد. در نوزادان به دلیل عدم توانایی آنها در صحبت‌کردن و توضیح‌دادن در مورد درد، ممکن است تشخیص به تأخیر افتاده و موجب بروز مشکلات بسیار حاد شود. پس توصیه می‌شود در مورد نوزادان هنگام گرفتن ناخن بیشتر احتیاط شود و پاها و ناخن به‌صورت دوره‌ای بازدید شده و در صورت مشاهده هر گونه زخم، تورم و هر چیز غیرطبیعی سریعاً نسبت به درمان اقدام کنید. 

سخن آخر

فرورفتن ناخن در گوشت پا به دلیل رشد ناصحیح ناخن، می‌تواند در ابتدا یک زخم جزئی به نظر برسد. بااین‌حال، این صدمات به دلیل آناتومی آسیب‌پذیر پا باعث آسیب جدی می‌شود. اعصاب، تاندون‌ها، رباط‌ها، رگ-های خونی، ماهیچه‌ها، مفاصل و استخوان‌ها همه بسته به عمق و محل سوراخ می‌توانند تحت‌تأثیر قرار گیرند.
باکتری‌ها و بقایای حمل شده توسط جسم نافذ نیز در صورت عدم درمان صحیح به عفونت منجر می‌شوند. سلولیت، آبسه، تاندونیت، استئومیلیت و حتی سپسیس عوارض احتمالی است. دیابتی‌ها و افراد دارای مشکلات گردش خون در معرض خطر این مشکلات هستند.
 
مشاوره، تماس و اخذ نوبت از پزشک متخصص